Statystyki epidemiologiczne na skalę globalną pokazują, iż liczba przypadków diagnozowania kamicy nerkowej stale rośnie. Ta niezwykle kłopotliwa choroba jest jednym z najczęściej występujących schorzeń dotyczących układu moczowego. Szanse, że każdy z nas może się z nią zmierzyć, wynoszą od 5 do 10%. Skąd jednak biorą się te nieprzyjemne formacje nazywane kamieniami nerkowymi i czy możliwe jest jakiekolwiek zabezpieczenie przed ich pojawieniem się?
Nazwa „kamienie nerkowe” nie jest tylko figurą stylistyczną używaną w medycynie. W rzeczywistości, w naszym moczu mogą pojawić się tak duże ilości minerałów, że podczas procesu krystalizacji mogą one przekształcać się w twarde grudki, które można porównać do skał na Ziemi. Na początku, są to tylko drobiny piasku, które z czasem gromadzą się tworząc większe agregaty. W ekstremalnych sytuacjach mogą one osiągać nawet kilka centymetrów średnicy. Rekordowy kamień nerkowy miał średnicę aż 13 cm w najszerszym miejscu!
Symptomy kamicy nerkowej
Proces tworzenia się piasku i kamieni w nerkach jest zazwyczaj niezauważalny – diagnozę postawia lekarz podczas badania USG, do którego najczęściej zgłaszamy się z innego powodu. Pierwsze oznaki pojawiają się dopiero, gdy utworzona z minerałów bryłka zaczyna poruszać się wewnątrz narządu lub opuszcza go, przemieszczając się do dróg moczowych. Najbardziej znaczącym symptomem jest silny i ostry ból umiejscowiony na boku pleców, który może promieniować do brzucha czy pachwiny. Ból ten pojawia się falami o różnym natężeniu.
Kamica nerkowa może także wiązać się z innymi objawami, w tym zmianą koloru i zapachu moczu. Powinniśmy być czujni, jeśli mocz staje się mętny i ma nieprzyjemny zapach, czy też jeśli przybiera odcienie różu, czerwieni lub brązu. Wśród pacjentów często obserwuje się również intensywne nudności i wymioty, wzmożoną potrzebę korzystania z toalety oraz gorączkę i dreszcze.
Diagnoza jest zazwyczaj stawiana na podstawie opisanych objawów, a także na podstawie wysokiego poziomu kwasu moczowego lub wapnia we krwi oraz analizy dobowej zbiórki moczu. Ważnymi narzędziami diagnostycznymi są badania obrazowe, takie jak USG czy tomografia komputerowa (CT). Najbardziej niezbitym dowodem jest jednak wydalone kamienie nerkowe, które poddaje się analizie laboratoryjnej, aby ustalić jego skład.