Obrzezanie – medyczne i kulturowe aspekty tej procedury

Zabieg obrzezania jest często kojarzony z praktykami religijnymi czy tradycyjnymi. Niemniej jednak, warto zdawać sobie sprawę, że ma on również istotne podłoże medyczne i bywa realizowany ze względu na zdrowie. W artykule poruszymy temat samego procesu obrzezania, jak i medycznych przesłanek do jego przeprowadzenia. Również przedstawimy plusy oraz minusy tej operacji.

Chirurgiczna procedura obrzezania polega na usunięciu całości lub części napletka, który to jest skórą otaczającą czubek prącia. W sytuacji, gdy zabieg wykonuje się u mężczyzny dorosłego, konieczne jest zakręcenie rany za pomocą szwów chirurgicznych, a po operacji następuje okres kilku tygodni rekonwalescencji.

Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje, że obrzezanie jest jednym z najczęściej przeprowadzanych zabiegów chirurgicznych na świecie – decyduje się na nie aż 30% męskiej populacji globu. Obrzezanie jest wykonywane z wielu powodów, wśród których najbardziej dominują motywy religijne. Szczególnie często obrzezanie stosują wyznawcy judaizmu oraz islamu.

Wśród medycznych przesłanek do wykonania obrzezania wymienia się:

  • Stulejka – choroba charakteryzująca się zwężeniem otworu napletka, co uniemożliwia odsłonięcie żołędzi prącia;
  • Krótkie wędzidełko – stan zdrowotny powodujący dyskomfort i ból durante kontakcie seksualnym. Nieleczona dolegliwość może prowadzić do trwałych uszkodzeń wędzidełka oraz zmienić kształt prącia;
  • Załupek – jest wynikiem uwięźnięcia napletka w rowku zażołędnym, manifestuje się poprzez obrzęk i niedokrwienie. Ignorowanie tej dolegliwości może prowadzić do martwicy żołędzi;
  • Liszaj twardzinowy;
  • Procesy zapalne napletka i żołędzi;
  • Powtarzające się infekcje systemu moczowego i choroby przenoszone drogą płciową;
  • Nadmierna luźność skóry, która nie odsłania żołędzi nawet podczas erekcji;
  • Podejrzenie nowotworowych zmian na napletku.